نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• مصطفی گورانی ¹
• سید علی قاسم زاده ²

¹ دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی ، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)قزوین،ایران

² استاد دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) ، قزوین، ایران.

چکیده

آیرونی یکی از روش‌های بیان غیر مستقیم معناست. کلام آیرونیک بهترین ابزار برای فروپاشی هژمونی گفتمان ‌های غالب و کلان روایت‌ ها و برجسته ‌سازی روایات مغفول مانده یا در حاشیه است. امروزه این رویکرد به سبب ماهیت جهان پسامدرن، در برخی جریان‌های داستان‌ نویسی آشکارتر به نظر می‌رسد. نفوذ چنین اندیشه‌های نوظهور در فرهنگ شرقی ازجمله ایران جدای از رونق در فضای سیاسی و فرهنگی، در عرصة رمان‌ نویسی نیز مشهود است و برای ردیابی و بازاندیشی چنین جریانی شاید آثار محمد محمدعلی به سبب پیشگامی اش بهترین نمونه باشد. این جستار به شیوة توصیفی- تحلیلی مبتنی بر رویکردهای نقد فمنیستی با تکیه بر رمان «قصة تهمینه» به این نتیجه رسیده است که محمد محمدعلی با نگرشی آیرونیک، ساختارشکنانه و رویکرد روشنفکرمآبانه و تأسی از سبک و مکتب پسامدرنیستی می‌کوشد با ارائة تفسیر زنانه؛ اما مضحک و آیرونیک از حماسة رستم و سهراب و کهن‌الگوی پسرکشی به بازتعریف و بازروایی آن روایت حماسی و واسازی تقابل دوگانه مرد/زن در جامعة ایرانی بپردازد. این رمان بازنمایی نقش مغفول مانده زنان در حماسه را با تحقیر و بازتاب سیمای مضحکی از پهلوان پنبگی پروتوتایپ قهرمان مرد (رستم) بازنویسی کرده است تا با شکست بت‌واره‌های ذهنی جامعة مردسالار ایرانی، از مرگ قهرمان مرد در دورة معاصر و شکل‌گیری جریان انتقادی به حماسه رمزگشایی کند. با آنکه بنیان آیرونیک رمان بر آیرونی ساختاری استوار گشته؛ اما وی برای این منظور بیشتر از آیرونی کلامی و تلفیق آن با گونه‌های آیرونی دیگر چون آیرونی خوداتهامی، آیرونی موقعیت و آیرونی تقدیر استفاده کرده است.

کلیدواژه‌ها

• آیرونی
• حماسه
• فمنیسم
• رمان قصة تهمینه
• محمد محمدعلی

عنوان مقاله [English]

Criticism and analysis of the ironic approach to the epic in contemporary novel writing based on the novel "The story of Tahmina"

نویسندگان [English]

• Mostafa Gorani ¹
• seyed ali ghasemzade ²

¹ PhD student of Persian language and literature, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran.

² Professor of Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran.

چکیده [English]

Irony is one of the methods of indirect expression of meaning. Ironic speech is the best tool for collapsing the hegemony of dominant discourses and grand narratives and highlighting neglected or marginal narratives. The influence of such emerging ideas in the Eastern culture is also evident in the field of novel writing, and for tracing such a current, the works of Muhammad Ali may be the best example due to his pioneering. Therefore, this essay, in a descriptive-analytical manner based on feminist criticism approaches, based on the novel "The Story of Tahmina", has come to the conclusion that Muhammad Ali, with an ironic, deconstructive attitude and an intellectual approach, tries to draw from the postmodernist style and school by presenting a feminine interpretation; But the funny and ironic of Rostam and Sohrab's saga and the old story of boyhood will redefine and revise that epic narrative and deconstruct the dual opposition of man/woman in Iranian society. This novel has rewritten the representation of the neglected role of women in the epic by humiliating and reflecting a ridiculous image of the prototypical male hero cotton wrestler (Rostam) in order to defeat the mental barriers of the patriarchal Iranian society, from the death of the male hero in the contemporary period and the formation of a critical current towards the epic. decode Although the novel's ironic foundation is based on structural irony; But for this purpose, he has used verbal irony and combining it with other types of irony.

کلیدواژه‌ها [English]

• irony
• epic
• feminism
• the novel of Tahmina'
• s story
• Muhammad Muhammad Ali