Common horizons of historical criticism and literary criticism

Document Type : Research Paper

Author

Associate Professor, Department of History, Imam Khomeini International University

Abstract

 
Today, the concept of criticism, both from its theoretical and practical aspects, is one of the most important topics studied in various fields of human sciences. In the meantime, historical criticism and literary criticism have the most affinities and have been exposed to the most attentions and controversies. In fact, the common link that has brought these two areas of criticism so close is the centrality of "text" in both areas. Historical texts and literary texts have a lot in common in terms of their "textuality". And from this point of view, historical criticism and literary criticism, which are actually criticism of the historical text and criticism of the literary text, also have these aspects in common. Therefore, practical methods in both historical and literary criticism are based on common principles and foundations. These principles and foundations have appeared in the field of historical criticism in the form of interpretivism and in the field of literary criticism mainly in the form of new historicism. With this description, in this research, the attempt is made to analyze and examine the two areas of literary criticism and historical criticism with an analytical-comparative method and by relying and emphasizing on interpretivism and new historicism.  
Key words: historical criticism, literary criticism, interpretivism, new historicism, discourse.

Keywords

  • منابع

    • احمدی، بابک، (1387)، رساله تاریخ، تهران، نشر مرکز.
    • اسکینر، کوئنتین، (1380)، ماکیاولی، ترجمه عزت الله فولادوند، طرح نو.
    • امری نف، (بی تا)، فلسفه تاریخ، ترجمه عبدالله فریار، تهران، کتابفروشی دهخدا.
    • انکر اسمیت، اف. آر، (1389)، «شش نهاده درباره فلسفه روایت باورِ تاریخ»، مندرج در رابرتز، جفری و دیگران، تاریخ و روایت، ترجمه جلال فرزانه دهکردی، تهران، دانشگاه امام صادق.
    • ایمانپور، محمدتقی و دیگران، (1389)، «سرکوب بدعت و نماد عدالت: انوشیروان در تاریخ­نگاری اسلامی»، فصلنامه مطالعات تاریخ اسلام، سال دوم، شماره 6.
    • بر، ویوین، (1395)، برساخت­گرایی اجتماعی، ترجمه اشکان صالحی، تهران: نشر نی.
    • برتنس، هانس، (1394)، مبانی نظریه ادبی، ترجمه محمدرضا ابوالقاسمی، تهران: نشر ماهی.
    • پارسی نژاد، ایرج، (1380)، روشنگران ایرانی و نقد ادبی، تهران: سخن.
    • پاینده، حسین، (1387)، «نسبی­گرایی در نقد ادبی جدید»، فصلنامه نقد ادبی، سال 1، شماره 1.
    • پرینس، جرالد، (1391)، روایت­شناسی: شکل و کارکرد روایت، ترجمه محمد شهبا، تهران: مینوری خرد.
    • تأملاتی در علم تاریخ و تاریخ نگاری اسلامی، (1381)، به اهتمام حسن حضرتی، انتشارات نقش جهان.
    • تایسن، لیس، (1387)، نظریه­های نقد ادبی معاصر، ترجمه مازیار حسین زاده، تهران: نگاه امروز
    • تسلیمی، علی، (1395)، نقد ادبی، تهران: اختران.
    • تولان، مایکل، (1393)، روایت شناسی: درآمدی زبان­شناختی ـ انتقادی، ترجمه فاطمه علوی و فاطمه نعمتی، تهران: سمت.
    • جنکینز، کیت، (1384) بازاندیشی تاریخ، ترجمه ساغر صادقیان، تهران: نشر نشر مرکز.
    • حسین­زاده شانه­چی، حسن، (1384)، «نقد تاریخی در آثار تاریخ­نگاران مسلمان»، تاریخ اسلام در آیینه پژوهش، شماره 8.
    • دهقانی، رضا، (1390)، «چیستی نقد تاریخی»، عیار پژوهش در علوم‌انسانی، شماره 5.
    • دهقانی، محمد، (1380)، پیشگامان نقد ادبی در ایران، تهران: سخن.
    • دیوید ام. بژه، (1388)، تحلیل روایت و پیشاروایت، ترجمه حسن محدثی، تهران: دفتر مطالعه و توسعه رسانه ها .
    • زیمل، گئورگ(1386)، مقالاتی درباره تفسیر در علم اجتماعی، ترجمه شهناز مسمی پرست، تهران: شرکت سهامی انتشار.
    • سلدان، رامان، (1372)، راهنمای نظریه ادبی معاصر، ترجمه عباس مخبر، تهران: طرح نو.
    • صافی پیرلوجه، (1394)، «نقد ادبی: از تأویل اثر تا تحلیل متن»، فصلنامه نقد ادبی، سال 8، شماره 29.
    • فتوحی، محمود، (1387)، نظریه تاریخ ادبیات، تهران: سخن.
    • فی، برایان(1383)، پارادایم شناسی علوم‌انسانی، ترجمه مرتضی مردیها، تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی.
    • کار، ای. ایچ، (1378)، تاریخ چیست، ترجمه حسن کامشاد، تهران،‌ خوارزمی.
    • کالینگوود، آر. جی، (‌1385)، مفهوم کلی تاریخ، ترجمه علی اکبر مهدیان، تهران،‌اختران.
    • کرایب، یان(1382)، نظریه اجتماعی کلاسیک، (مقدمه ای بر اندیشه مارکس، وبر، دورکیم و زیمل)، ترجمه شهناز مسمی پرست، تهران: نشر آگه.
    • کربای، آنتونی، (1387)، «درآمدی بر هرمنوتیک»، مندرج در هرمنوتیک مدرن: گزینه جستارها، ترجمه بابک احمدی و دیگران، تهران: نشر مرکز.
    • مجتهد شبستری، محمد، (1375)، هرمنوتیک: کتاب و سنت، تهران: طرح نو.
    • مکاریک، ایرنا ریما، (1384)، دانش­نامه نظریه­های ادبی، ترجمه م. مهاجر، تهران آگاه.
    • منوچهری، عباس، (1393)، رهیافت و روش در علوم سیاسی، تهران:‌ سمت.
    • میرزابابازاده، بهنام و خجسته­پور، آدینه، (1392)، «ابهام­زدایی از نقد نوپای تاریخ­گرایی نو در ایران»، فصلنامه نقد ادبی، س6، ش 22.
    • میرزابابازاده، بهنام و خجسته­پور، آدینه، (1394)، «خوانش متفاوت متون کلاسیک فارسی در پرتو تاریخ­گرایی نو»، فصلنامه متن­پژوهی ادبی، س19، ش 63.
    • هیوز، استوارت(1369)، آگاهی و جامعه، ترجمه عزت الله فولادوند، اندیشه های عصر نو.
    • وایت،‌ هایدن، (1389)، «متنِ تاریخی به مثابه فراورده ادبی»، مندرج در رابرتز، جفری و دیگران، تاریخ و روایت، ترجمه جلال فرزانه دهکردی، تهران، دانشگاه امام صادق.
    • وبر، ماکس(1374)، اقتصاد و جامعه، ترجمه عباس منوچهری و دیگران، تهران: انتشارات مولی.
Volume 2, Issue 2
September 2024
Pages 221-237
  • Receive Date: 16 June 2024
  • Revise Date: 24 July 2024
  • Accept Date: 26 July 2024