تحلیل تراکنشی جمشید در شاهنامه فردوسی بر اساس نظریه اریک برن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اراک

چکیده

نظریه تحلیل تراکنشی یک مدل روانشناختی برای درک تعاملات انسانی و ساختار شخصیت است. این نظریه بر اساس این ایده بنا شده که هر شخص دارای سه ساختار اصلی شخصیت است: والد، بالغ و کودک؛ هرکدام از این ساختارها رفتارها، احساسات و تفکرات خاص خود را دارد. جمشید در شاهنامه دارای ویژگی‌ها و دگرگونی‌های بارزی است که پس از موفقیت‌های پی در پی و رسیدن به قله‌های باشکوه پیشرفت و تمدن، دچار انحطاط و سقوط ناشی از غرور و خودپرستی می‌شود. زندگی او در شاهنامه درس‌هایی از دمیدن امید و خطرات ناشی از طغیان را در بردارد. این پژوهش قصد دارد ابعاد مختلف شخصیت جمشید، کنش‌ها و واکنش‌های او را بر مبنای نظریه تحلیل تراکنشی (TM) بررسی کند. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. این پژوهش در پی پاسخ به این سوال است: طبق نظریه تحلیل تراکنشی، رفتارهای جمشید مربوط به کدام یک از ابعاد سه گانه شخصیت اوست؟ و چه آسیب‌ها و آلودگی‌هایی در رفتار او قابل مشاهده است؟ رفتار متقابل وی بیشتر در دو بعد بالغ و والد فعال است. منیت و خودخواهی، ایجاد ترس، تحقیر و تخریب در بین مردم جامعه از نمودهای بعد منفی والد اوست. تولید ابزار و تجهیزات جنگی، بهبود وضعیت پزشکی و درمان و … از نمودهای بعد مثبت والد اوست. او بر اساس بعد بالغ خود دست به ایجاد و اصلاح ساختار اجتماعی می‌زند و هرم اجتماعی را وضع می‌کند. آلودگی‌ها و آسیب‌های ابعاد مختلف شخصیت او از دیگر بحث‌های این پژوهش است که مورد توجه و تحلیل قرار گرفته است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Transactional analysis of Jamshid in Ferdowsi's Shahnameh Based on the theory of Eric Burn

نویسنده [English]

  • hojjat allah omidali

Faculty of Persian Language and Literature Department of Arak University

چکیده [English]

Transactional Analysis (TA) Theory provides a comprehensive psychological model for examining interpersonal dynamics and personality structures, positing that individuals embody three core ego states: Parent, Adult, and Child. Each of these states encompasses specific behaviors, emotions, and cognitive processes, shaping individual and social interactions. In Ferdowsi’s Shahnameh, the character of Jamshid exemplifies significant personal transformations; he initially achieves remarkable societal advancements and cultural achievements, but afterward falls victim to pride and egocentrism. His life narrative thus embodies both inspiration and a cautionary tale on the hazards of unbridled ambition. This study aims to analyze the scope of Jamshid’s personality, along with his actions and reactions, within the framework of TA. Utilizing a descriptive-analytical approach, the research investigates which of the three primary TA-defined ego states most prominently influence Jamshid's behaviors, and the maladaptive traits and “contaminations” evident in his behavioral patterns were examined. Jamshid’s actions are largely driven by his dominant Adult and Parent ego states, with each showing distinct characteristics: his Parent state displays both constructive and destructive tendencies—his ego and self-centeredness foster fear, denigration, and societal destruction as manifestations of the Parent’s negative dimension. Conversely, the positive Parent state is reflected in his advancements in military technology, medical practices, and therapeutic interventions. Guided by his Adult state, Jamshid initiates social reforms, establishes social hierarchies, and systematizes social structure. This study further explores the contaminations and dysfunctions within these personality states, offering an in-depth analysis of Jamshid’s complex behavioral dimensions.

کلیدواژه‌ها [English]

  • "Shahnameh"
  • "Jamshid"
  • "Eric Berne"
  • "Transactional Analysis"
  • استینر، کلود، (1395)، پیش نویس‌های زندگی در تحلیل رفتار متقابل، ترجمۀ علی بابایی‌زاد و آزاده سجادی‌نسب، تهران: آویسا.
  • استوارت، یان و‌ جونز، ون، (۱۳۸۹)، تحلیل رفتار متقابل: روش‌های نوین در روانشناسی، ترجمۀ بهمن دادگستر، تهران: دایره.
  • برن، اریک، (1392)، تحلیل رفتار متقابل، ترجمۀ اسماعیل فصیحی، تهران: فرهنگ نشر نو.
  • برن اریک، (1387)، بازی‌ها، ترجمۀ اسماعیل فصیح، تهران: ذهن‌آویز.
  • بهرامی، منصور، (۱۳۸۵)، مفاهیم تحلیل رفتار متقابل، تهران: خط‌ هنر.
  • جیمز، موریل و جنگوارد، دورتی ، (1384)، برای خوشبختی و موفقیت آفریده شده‌ایم، ترجمۀ حسن قایم‌زاده، تهران: علمی.
  • شاپوریان، رضا، (1389)، نیمرخ شخصیتی حافظ، تهران: جوانه رشد.
  • شفیع‌آبادی، عبداله و غلامرضا ناصری، (۱۳۸۱)، نظریه‌های مشاوره و روان‌درمانی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
  • فردوسی، ابوالقاسم، (1366)، شاهنامه، به کوشش جلال خالقی مطلق، جلد اول، نیویرک: Bibliotheca Persica
  • فیروزبخت، مهرداد، (1384)، اریک برن بنیا‌ن‌گذار تحلیل رفتار متقابل، تهران: دانژه.
  • هریس، امی ب، هریس، تامس آ، (1395)، ماندن در وضعیت آخر، ترجمۀ اسماعیل فصیح، تهران: فرهنگ نشر نو.
  • مقالات
  • حجاجی، عزیز و حسین زری‌فام، (1394)، «نقد روانشناختی داستان موسی و شبان مثنوی از دیدگاه نظریۀ اریک برن»، پژوهش‌های نقد ادبی و سبک‌شناسی، ش ۲۱، صص 11-32.
  • حسینی‌پور حسین و همکاران، (1399)، «تحلیل رفتار متقابل شخصیت‌ها براساس نظریۀ شخصیت برن در مرزبان‌نامه»، مجلۀ دستاوردهای روانشناختی، دانشگاه شهید چمران اهواز، بهار و تابستان، ش1، صص 109-126.
  • رضی، احمد و سمیه حاجتی، (۱۳۹۱)، «تحلیل رفتار متقابل شخصیت‌ها در داستان شیر و گاو از کلیله‌و‌دمنه»، پژوهش‌های زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، ش1، صص 39-56.
  • زری‌فام حسین و همکاران، (1394)، «تحلیل رفتار متقابل جنبۀ بالغ و والد در شخصیت‌های داستانی مثنوی براساس نظریات اریک برن»، پژوهشنامۀ نقد ادبی و بلاغت، پاییز و زمستان، ش ۲، صص 133- 152.
  • عمران‌نژاد، نسرین و همکاران، (1399)، «بازی‌های پدریان و پسریان در تاریخ بیهقی براساس نظریه بازی‌های اریک برن»، فصلنامه علمی پژوهشی زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، ش ۴۳، صص ۶۷-91.
  • واعظی، روزا و ساره زیرک، (1400)، «تحلیل رفتار متقابل در داستان رستم و اسفندیار براساس نظریۀ اریک برن»، پژوهش‌نامه ادب حماسی، سال هفتم، بهار و تابستان، ص ۲۷۵ – ۳۰۲.
  • هوشنگی، مجید و طاهره مددیان پاک، (1401)، «بررسی روانکاوانه شخصیت‌های زال کیکاووس و رستم با رویکرد تحلیل رفتار متقابل»، مطالعات بین رشته‌ای ادبیات هنر و علوم انسانی، بهار و تابستان، ش1، صص 73-98.
دوره 3، شماره 1
دوفصلنامه ( شماره بهار و تابستان 1403)
فروردین 1403
صفحه 31-51
  • تاریخ دریافت: 10 تیر 1403
  • تاریخ بازنگری: 10 آبان 1403
  • تاریخ پذیرش: 03 آذر 1403